لا تَصحَبَنَّ فی سَفَرٍ مَن لا یَری لَکَ الفَضلَ عَلَیهِ کَما تَری لَهُ الفَضلَ عَلَیکَ .
امام علی (ع): با کسی که خودش را از تو برتر می بیند همسفر مشو .
(بِحارُالاَنوار ، ج 73 ، ص 267)
قالَ عَلی (ع) فی وَصیَّتِهِ لِلحَسَنِ (ع): سَل عَنِ الرَّفیقِ قَبلَ الطَّریقِ وَ عَنِ الجارِ قَبلَ الدّارِ .
حضرت علی (ع) در وصیتش به امام حسن (ع) فرمود: قبل از سفر رفیق و همراهت را گزینش نما و قبل از خریدِ خانه از همسایه های آن خانه تحقیقِ کامل به عمل آور .
(بِحارالانوار ، ج 73 ، ص 229)
مَن قَصَّرَ الصَّلاةَ فِی السَّفَرِ وَ اَفطَرَ فَقَد قَبِلَ تَخفِیفَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ کَمُلَت صَلاتُهُ .
امام علی (ع): هر کس نماز را در مسافرت شکسته بخواند و روزه اش را افطار کند تخفیف (و هدیۀ) خداوند را پذیرفته و نمازش کامل است .
(مستدرک وسایل الشیعه ، ج 1 ، ص 503)
اَلسَّفَرُ میزانُ الاَخلاقِ .
امام علی (ع): مسافرت ، وسیلۀ سنجش اخلاق است .
(قصار الجمل ، ج 1 ، ص 312)
اِذا اِجتَمَعَ القَومُ فی سَفَرٍ فَلیَجمَعُوا نَفَقاتِهِم عِندَ اَحَدِهِم فَاِنَّهُ اَطیَبُ لِنُفُوسِهِم وَ اَحسَنُ لِاَخلاقِهِم .
پیامبر (ص): هرگاه جمعی به سفر بروند ، یک نفر را از میان خودشان به عنوان مسؤول خرج و صندوقدار قرار دهند زیرا این کار از نظر فکری ، روانی و اخلاقی برای آنان بهتر است (و از بد دلی و بدگمانی یا اختلاف و برخورد میان آنها جلوگیری می کند).
(کنز العمال ، ج 6 ، ص 711)
اِذا کانَ ثَلاثَةٌ فی سَفَرٍ فَلیُؤَمِّرُوا اَحَدَهُم .
پیامبر(ص): هرگاه جمع سه نفری با هم مسافرت کنند باید یک نفرشان را به عنوان تصمیم گیرنده معیّن نمایند .
(کنز العمال ، ج 6 ، ص 706)
حَقٌّ عَلَی المُسلِمِ اِذا اَرادَ سَفَراً اَن یُعلِمَ اِخوانهِ .
سزاوار است انسان مسلمان هرگاه ارادۀ سفری کند برادرانِ دینی اش را مطّلع سازد .
(العروة الوثقی ، کتاب الحج ، فی آداب السفر «سادسها»)
لَیسَ مِنَ البِرِّ الصِّیامُ فی السَّفَرِ فَعَلَیکُم بِرُخصَةِ اللهِ تَعالی الَّتی رَخَّصَ لَکُم فَاقبَلُوها .
پیامبر اکرم (ص): روزه گرفتن در مسافرت شایسته نیست پس بر شما باد که اجازۀ افطار را که خداوند به شما کرامت کرده است ، بپذیرید .
(کنزالعمال ، ج 8 ، ص 503 ، مشکوة المصابیح ، ص 177 ، هر دو از کتب اهل سنّت است)
خِیارُ اُمَّتی الَّذینَ اِذا سافَرُوا اَفطَرُوا وَ قَصَّرُوا .
پیامبر اکرم (ص): بهترین افراد امّتم کسانی هستند که هرگاه مسافرت می روند روزه هایشان را افطار و نمازهایشان را شکسته می خوانند (یعنی تسلیم دستور اولیای دین اند و از خودشان دین سازی ندارند ).
(وسایل الشیعه ، ج 5 ، ص 539)
سافِرُوا تَصِحُّوا وَ تُرزَقُوا .
مسافرت کنید تا سالم شوید و روزی بدست آورید .
(کنز العمال ، ج 6 ، ص 701)
سافِرُوا تَصِحُّوا ، سافِرُوا تَغنَمُوا .
مسافرت کنید تا سالم شوید ، مسافرت کنید تا سود ببرید .
(بحار الأنوار ، ج 76 ، ص 221)